W 2010 r. do Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach wpłynęło pismo Zbigniewa Główki – syna Mariana Główki zatrzymanego podczas akcji Inteligencja w 1940 r. w Straconce i przetrzymywanego do końca wojny w różnych obozach koncentracyjnych. W oparciu o załączone materiały oraz ekspertyzę historyka tut. Komisji w dniu 3 września 2010 r. wszczęto śledztwo w sprawie zbrodni zmierzającej do likwidacji polskiej inteligencji w utworzonej przez władze okupacyjne Rejencji Katowickiej. (…) Pozbawienie ludzi wolności bez jakichkolwiek podstaw prawnych i obracanie ich w niewolników poprzez umieszczanie ich w obozach koncentracyjnych oraz zmuszanie ich do pracy w nieludzkich warunkach stanowi zbrodnię przeciwko ludzkości, która w kodeksie karnym z 1997 r. wyczerpuje znamiona art. 123 § 2 kk i 124 kk. Zbrodnia ta jednocześnie wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w art. 118 § 2 kk polegającego na stworzeniu warunków życia grożących biologicznym wyniszczeniem, albowiem celem popełnionych czynów, polegających na pozbawieniu wolności w warunkach obozu koncentracyjnego, było działanie sprawców umotywowane każdorazowo przyczynami narodowościowymi, co wynika z faktu, iż zbrodnicze zachowania popełniano wyłącznie wobec Polaków, w związku właśnie z taką ich narodowością. – z akt śledztwa.
W 2014 r. śledztwo zostało umorzone. (…) w stosunku do części sprawców, sprawców kierowniczych, podżegaczy i pomocników – wobec stwierdzenia, iż postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończonej tj. na zasadzie art. 17 § 1 pkt 7 kpk, pkt 5 kpk, w stosunku do Emanuela Schäfera – wobec śmierci sprawcy tj. na zasadzie art. 17 § 1pkt 5 kpk, w stosunku do pozostałych sprawców – wobec ich niewykrycia tj. na zasadzie art. 322 § 1 kpk. – z Postanowienia o umorzeniu śledztwa prowadzonego przez prokurator Ewę Koj.
Jak wynika ze zgromadzonego na potrzeby śledztwa materiału dowodowego aresztowania w ramach Intelligenzaktion miały o wiele szerszy zasięg i faktyczna liczba pokrzywdzonych może liczyć około 5000 osób. Podjęte przez Jerzego Klistałę badania doprowadziły do ustalenia biogramów około 1500 aresztowanych. Nadal jednak nie wiadomo jakie były losy pozostałych 3500 zatrzymanych i poddanych represjom przez Niemców.